آقا جونم! من همون بچه اي بودم که تو بزرگم کردي،‌ من همون نادوني بودم که تو آموزشم دادي، من همون راه گم کرده اي بودم که تو به راهم آوردي، من همون پستي بودم که تو به من شخصيت دادي، من همون ترسيده اي بودم که تو آرومم کردي، همون گرسنه اي که تو سيرش کردي، همون تشنه اي که آبش دادي، همون لُختي که پوشوندي اش، همون نداري که بي نيازش کردي،‌ همون ضعيفي که قوتش دادي، همون ذليلي که عزيزش کردي، همون مريضي که خوبش کردي، همون گدايي که کمکش کردي، همون گنه کاري که رسواش نکردي، همون خطا کاري که ازش گذشتي، همون اپسيلوني که زيادش کردي، همون از پا افتاده اي که دستشو گرفتي، و همون فراري اي که پناهش دادي...